پماد های بعد از جراحی بینی نقش مهمی در ترمیم پوست ، کاهش التهاب و بهبود جای بخیه دارند و به عنوان بخشی از مراقبت های پس از عمل بینی ، توسط بهترین جراح بینی اهواز توصیه می شوند. هر پماد با توجه به نیاز پوست و مرحله بهبود انتخاب می شود و کاربرد های متفاوتی مثل جلوگیری از عفونت ، نرم کردن زخم یا کاهش قرمزی دارد. شناخت نوع مناسب پماد و نحوه استفاده صحیح از آن میتواند روند بهبود را سریع تر و بی دردسرتر کند. در ادامه این مقاله همراه ما باشید تا با انواع پماد های مناسب بعد از عمل بینی و نکات مهم در مورد مصرف آنها آشنا شوید.
پماد های ضروری بعد از جراحی بینی
پس از جراحی بینی ، پزشک معمولاً برای مراقبت های بعد از جراحی ، پمادهایی را برای تسریع روند بهبودی ، کاهش التهاب و پیشگیری از عفونت تجویز می کند. در ادامه ، چند تا از مهمترین پمادهای مورد استفاده پس از رینوپلاستی ذکر شده اند :
- پماد تتراسایکلین چشمی
- پماد جنتامایسین
- پماد موپیروسین (باکتروبان)
- پماد زینک اکساید
- پماد ویتامین A+D
- پماد سیکالفیت
- پماد استراتامد
- پماد هیدروکورتیزون (با تجویز پزشک)
جهت دریافت مشاوره از دکتر عاطفه خالقی فرم ذیل را پر کنید.
پماد ترمیمی بعد از عمل بینی چه تأثیری دارد؟
دکتر عاطفه خالقی بیان می کند که پماد های ترمیمی مانند سیکالفیت ، استراتامد و زینک اکساید نقش مهمی در بهبود زخم ها و کاهش جای بخیه پس از جراحی بینی دارند. این پماد ها با ایجاد یک لایه محافظ روی زخم ، از خشک شدن بیش از حد پوست جلوگیری کرده و رطوبت لازم را برای ترمیم بافت فراهم می کنند. لازم به ذکر است که این محصولات با تحریک تولید کلاژن و افزایش سرعت بازسازی سلول های پوستی ، به بهبود ظاهر زخم ها و کاهش احتمال تشکیل اسکار کمک می کنند.
بهتر است بدانید پماد سیکالفیت با داشتن ترکیبات ضدالتهابی ، سوزش و خارش ناشی از بخیه ها را کاهش داده و روند ترمیم را تسریع میبخشد. استفاده منظم و صحیح از این پمادها ، خصوصا در هفته های اول پس از جراحی ، می تواند به حداقل رساندن جای زخم و بهبود سریع تر پوست منجر شود ، اما باید طبق دستور پزشک استفاده شوند تا حساسیت یا تحریک پوستی ایجاد نشود.
پماد آنتی بیوتیک بعد از عمل بینی چه کاربردی دارد؟
پماد های آنتی بیوتیک مانند تتراسایکلین ، جنتامایسین و موپیروسین برای پیشگیری از عفونت در محل زخم‌ها و بخیه های داخلی و خارجی بینی پس از رینوپلاستی تجویز می شوند. این پمادها با از بین بردن باکتری های مضر ، از جمله استافیلوکوک ها ، خطر عفونت را کاهش می دهند که می تواند روند بهبودی را مختل کند یا باعث ایجاد اسکار های نامطلوب شود.
علاوه بر خاصیت ضد باکتریایی ، این پماد ها به حفظ رطوبت بخیه ها کمک کرده و از خشک شدن و ترک خوردن زخم ها جلوگیری می‌کنند.
پماد تتراسایکلین معمولاً برای مالیدن داخل سوراخ های بینی و روی بخیه های خارجی استفاده می شود تا هم از عفونت جلوگیری کند و هم به نرم ماندن بافت کمک کند. اغلب استفاده از این پمادها معمولاً به مدت یک هفته توصیه می شود تا از مقاومت باکتریایی یا عوارض احتمالی جلوگیری شود.
آیا استفاده از پماد هیدروکورتیزون بعد از عمل بینی مجاز است؟
استفاده از پماد هیدروکورتیزون ، که یک کورتیکواستروئید موضعی است ، پس از جراحی بینی تنها در صورتی مجاز است که توسط پزشک تجویز شده باشد. این پماد به دلیل خاصیت ضدالتهابی و ضدخارش خود میتواند برای کاهش التهاب، قرمزی و خارش پوست ناشی از چسب‌های جراحی یا تحریکات پوستی در ناحیه اطراف بینی مفید باشد.
با این حال ، استفاده خودسرانه از هیدروکورتیزون به دلیل احتمال ایجاد عوارض جراحی بینی مانند نازک شدن پوست یا تأخیر در ترمیم زخم توصیه نمی شود. بهتر است بدانید این پماد نباید در داخل بینی یا روی زخم های باز استفاده شود ، مگر اینکه پزشک به‌طور خاص آن را برای شرایط خاصی تجویز کرده باشد.
کاربرد پماد گیاهی برای بهبود جای بخیه بینی
پماد های گیاهی مانند آنهایی که حاوی عصاره آلوئه ورا ، کالاندولا ، موم عسل یا روغن های طبیعی مانند ویتامین E هستند ، به دلیل خواص تسکین دهنده و ترمیم کننده برای بهبود جای بخیه پس از جراحی بینی مورد توجه قرار می گیرند. این پمادها با خاصیت ضدالتهابی و مرطوب کنندگی خود به کاهش قرمزی ، خارش و التهاب در محل بخیه های خارجی کمک کرده و می توانند ظاهر اسکار را بهبود بخشند.
پماد تجویزی پزشک بعد از عمل بینی تا چه مدت باید استفاده شود؟
مدت زمان استفاده از پمادهای تجویزی پس از جراحی بینی به نوع پماد و شرایط بیمار بستگی دارد ، اما آنچه اغلب مطرح می شود به زیباجویان این ست که پمادهای آنتی بیوتیک مانند تتراسایکلین یا جنتامایسین معمولاً به مدت 5 تا 7 روز برای پیشگیری از عفونت و حفظ رطوبت بخیه ها مورد استفاده قرار گیرند و پمادهای ترمیمی مانند سیکالفیت یا زینک اکساید ممکن است به مدت یک تا دو ماه برای بهبود جای زخم و کاهش التهاب استفاده شوند.
پزشک معمولاً دستورالعمل دقیقی برای تعداد دفعات استفاده (معمولاً 2 تا 3 بار در روز) و مدت زمان مصرف ارائه می دهد. بیمار باید این دستورات را به دقت رعایت کند و از توقف زودهنگام یا ادامه مصرف بدون مشورت پزشک خودداری کند ، زیرا استفاده نادرست می تواند به مقاومت باکتریایی یا تحریک پوست منجر شود.
